Zbierając jagody zastanawiała się nad Krakee. Myślała o swojej zemście, ale czy odnajdzie tych sprawców, którzy chcieli ją zabić??? Zastanawiała się czy daleko jest do miasta i czy cały czas będzie towarzyszyć jej Dara?

Nagle coś ją drgnęło. Wyprostowała się i spojrzała gdzieś w dal, lecz oczy jej były zamyślone, nieruchome jakby martwe. W jej wnętrzu kłębiły się różne myśli, uczucia. Zdała sobie sprawę, że nie odnajdzie sprawców. Jest to niemożliwe, choćby nie wiadomo jak by się starała. Prawdopodobnie oni już nie żyją...Poczuła się nagle jakby ktoś lub coś zniszczyło jej cel życia, jej drogę, którą podążała przez wiele lat. Coś w jej pękło, pokruszyło się na milion kawałeczków, które nie sposób skleić...
Stała skamieniała. Nie wiedziała co począć ze sobą. Gdzie iść, co robić? Przybrała pozę posągu, nie ruszała się przez długi czas...odczuwała teraz tylko pustkę...

Nagle coś poruszyło się w krzakach niedaleko Vingi. Zaś chwilę potem jakieś szelesty były nie tylko słyszalne ale i zauważalne w krzaczkach gdzieś za koniem Dary. To wiatr? Zwierzę? Po kilku sekundach wszystko ucichło i znów słyszalne były jedynie trele słowików i innych ptasich artystów.

- Spokojnie. A może to królik.
Wyciągnęła miecz z pochwy. Powoli szykowała się do odparcia niebezpieczeństwa. Jednak nie uważała by było to coś co mogło by im zagrozić.

Dara
Nagle Dara zauważyła coś czego nigdy wcześniej nie widziała, a dokładniej dziwną łapkę wystającą spod krzaka. Jednak widziała ją tylko chwilkę... może wydawało się jej?

Pod krzakami znów coś się poruszyło, tym razem gdzieś, gdzie wzrok dziewcząt nie padał. Jedynie usłyszały szelest poruszanych przez jakąś istotkę gałązek i liści.